Pojemność zasobnika przyjmuje się przy tym, jako równą maksymalnemu zapotrzebowaniu godzinowemu wody. Oprócz wężownic grzejnych (a nieraz nawet zamiast wężownic) zasobniki (bojlery) mogą mieć tzw. płaszcz grzejny. Przy dużych instalacjach celowe jest np. przyłączanie wężownicy do sieci parowej lub wodnej centralnego ogrzewania, która czynna jest w okresie zimy. Natomiast w lecie, uruchamia się oddzielny mniejszy kocioł parowy (obliczony tylko na ogrzewanie wody), z którym połączony jest płaszcz grzejny podgrzewacza. Na innych nieco. zasadach zbudowane są przepływowe czyli przeciwprądowe podgrzewacze wody. Mają one z zasady rozmiary znacznie mniejsze niż podgrzewacze zasobnikowe. W podgrzewaczach zasobnikowych, bowiem musimy zgromadzić pewną ilość wody (np. równą maksymalnemu godzinowemu zapotrzebowaniu), którą podgrzewamy w pewnym okresie czasu (1-4 godzin) do pożądanej temperatury, natomiast w podgrzewaczu przepływowym woda nagrzewa się podc zas samego przepływu przed podgrzewacz. Podgrzewacze przepływowe wykonywane są w różnych odmianach oraz o różnych wielkościach od bardzo dużych obsługujących zakłady kąpielowe, pralnie, zakłady przemysłowe, do bardzo małych, obsługujących np. jeden natrysk. Jednak ogólna zasada działania jest w nich ta sama. Wydajność godzinową podgrzewacza przepływowego przyjmuje się równą obliczeniowemu godzinowemu zapotrzebowaniu wody. [patrz też: montaż pasa nadrynnowego, argon lampy, praktiker klimatyzator ]
Powiązane tematy z artykułem: argon lampy montaż pasa nadrynnowego praktiker klimatyzator