Rurociagi gazowe

Rurociągi gazowe. Jak już zaznaczono poprzednio, rurociągi te najlepiej jest układać, jako odkryte, tak jednak, aby przy tym w miarę możliwości nie szpecić pomieszczeń, przez które one przechodzą. Jeżeli rurociąg gazowy umieszczony jest w bruździe, nie powinna ona być zamurowana czy otynkowana może być tylko pokryta płytami (np. pilśniowymi) lub blachą. Sposób przymocowywania rury uchwytami – zamiast hakami – stosuje się w tych przypadkach, gdy ściana jest wilgotna. Odstępy pomiędzy hakami lub uchwytami powinny wynosić 1,5-2,0 m przy tym uchwyty wbija się do ścian na osi rury, a haki na przemian raz powyżej osi, a drugi raz poniżej (haki i uchwyty stosuje się takie same jak do rur wodociągowych). W przypadku, gdy przewód gazowy przechodzi przez pomieszczenia, w których mógłby ulec uszkodzeniu, a także, gdy przechodzi przez fundamenty lub ściany nośne, umieszcza się go w rurze ochronnej (D średnicy o 1 cm większej niż średnica rurociągu ga zowego), przy czym przestrzeń między obydwiema rurami szczelnie się wypełnia np. asfaltem. Instalacje gazowe wykonuje się z rur stalowych nieocynkowanych (tzw. gazowych) rury stalowe ocynkowane (tzw. wodociągowe) stosuje się jedynie wyjątkowo w pomieszczeniach wilgotnych. Rury gazowe wyrabiane są przy tym, jako rury ciągnione (tzw. rury bez szwu) albo walcowane (rury ze szwem). Wymiary tych rur (podobnie jak i wodociągowych) często są podawane w calach angielskich. Oddzielne odcinki rur są łączone ze sobą za pomocą złączek stalowych lub z żeliwa ciągliwego. Oprócz tego stosowane są kształtki, jak kolana, trójniki, czwórniki. Każde takie połączenie powinno być wykonane bardzo starannie, przy użyciu dobrych konopi (białych, nie żółtawych, czystych) oraz specjalnego kitu (minii). [przypisy: malutka kuchnia, generatory wiatrowe, malowanie podbitki ]